Education policy: అక్కరకు రాని ఆధునిక విద్యా విధానం

21 వ శతాబ్దపు నూతన విద్యా విధానం 2020 యొక్క ప్రధాన లక్ష్యం పెరుగుతున్న అభి వృద్ధి అవసరాలను పరిష్కరించడము మన దేశానికి చెం దిన విద్యా సవరణను ప్రతిపాదిస్తుంది మరియు విద్య యొక్క అన్ని అంశాలను పునరుద్ధరించడం నిర్మాణం, దాని నియంత్రణ మరియు పాలనతో సహా, సమలేఖనం చేయబడిన కొత్త వ్యవస్థను సృష్టించడమమే. 21వ శతాబ్దపు విద్య యొక్క ఆకాంక్ష లక్ష్యాలు, సుస్థిర అభివృద్ధి లక్ష్యంతో సహా భారతదేశం యొక్క సంప్రదాయాలు మరియు విలువను నిర్మించే వ్యవస్థలను జాతీయ విద్యా విధానం నిర్దేశించింది. అభివృద్ధిపై ప్రత్యేక దృష్టి ప్రతి వ్యక్తి యొక్క సృజనాత్మక సామర్థ్యం పెంచి ఆధునిక ప్రయోగా లు చేయడమే లక్ష్యం. అక్షరాస్యత, సంఖ్యా సామర్థ్యాలు, ఆలోచన, సమస్య పరిష్కారం – కానీ సామాజిక, నైతిక, భావోద్వేగ సామర్థ్యాలు, స్వభావాల సమూహమే నూతన విద్యా విధానం. విద్యా వ్యవస్థ యొక్క ముఖ్య ఉద్దేశ్యం ఏమనగా హేతుబద్ధత గల మంచి మానవ వనరులను అభి వృద్ధి చేయడము. ఆలోచన, సామర్థ్యమున్న చర్యలతో, సృ జనాత్మకత, ధైర్యం, స్థితిస్థాపకత, శాస్త్రీయ నిగ్రహం కలిగిన ఉత్పాదకత మరియు సహకారం అందించే పౌరులను చేయడమే లక్ష్యం. దేశ పురోగతిని మార్చి ఆధునిక జాతిని నిర్మిచడానికి మన రాజ్యాంగం కల్పించిన సహకారమే ఈ నూతన విద్యా విధానం.
21వ శతాబ్దపు విజ్ఞాన ఆధారిత సమాజాన్ని నిర్మిం చడానికి ఉన్నత విద్య ఒక శక్తివంతమైన సాధనం కాబట్టి, దేశానికి ఉన్నత విద్య చాలా ముఖ్యమైనది. భారతదేశం అత్యంత అభివృద్ధి చెందిన ఉన్నత విద్యా వ్యవస్థను కలిగి ఉంది. ఇది మానవ సృజనాత్మక మరియు మేధో ప్రయత్నా లలో దాదాపు అన్ని అంశాలలో విద్య మరియు శిక్షణను అందిస్తుంది. కళలు, మానవీయ శాస్త్రాలు, సహజ, గణిత మరియు సామాజిక శాస్త్రాలు, ఇంజనీరింగ్‌; దంత వైద్యం, వ్యవసాయం, చదువు, చట్టం, వాణిజ్యం మరియు నిర్వహణ, సంగీతం మరియు ప్రదర్శన కళలు, జాతీయ మరియు విదేశీ భాషలు, సంస్కృతి, కమ్యూనికేషన్లు మొదలైనవి వివిధ భాషల్లో వివిధ రాష్ట్రాలలో ద్భుతమైన కళను ప్రదర్శిస్తున్న విద్య వ్యవస్థ ఈ 21వ శతాబ్దపు జాతీయ విద్య విధానం.
ఆధునిక సర్వే ప్రకారం 1043 విశ్వవిద్యాలయాలు ఉన్నాయి. 42343 కళాశాలలు మరియు 11779 స్టాండ అలోన్‌ ఎఐఎస్‌హెచ్‌ఈ వెబ్‌ పోర్టల్‌లో జాబితా చేయబడిన సంస్థలు మరియు వాటిలో 1019 విశ్వవిద్యాలయాలు, 39955 కాలేజీలు మరియు 9599 స్టాండ అలోన్‌, సర్వే సందర్బంగా 307 విశ్వవిద్యాలయాలు అనుబంధంగా ఉన్నాయి. 396 విశ్వవిద్యాలయాలు ప్రైవేట్‌గా నిర్వహిం చబడుతున్నాయి. 420 విశ్వవిద్యాలయాలు గ్రామీణ ప్రాంతంలో ఉన్నాయి.
17 విశ్వవిద్యాలయాలు మహిళలకు మాత్రమే రాజ స్థాన్‌లో మూడు, కర్ణాటక మరియు రెండు తమిళంలో నాడు ఆంధ్రప్రదేశ్‌లో ఒక్కొక్కటి, అస్సాం, బీహార్‌, ఢిల్లీ, హర్యానా, హిమాచల్‌ ప్రదేశ్‌, మహారాష్ట్ర, ఒడిశా, ఉత్తరా ఖండ్‌ మరియు పశ్చిమ బెంగాల్‌లో ఉన్నాయి. జనరల్‌ 522, టెక్నికల్‌ 177, 63 ఉన్నాయి వ్యవసాయం మరి యు అనుబంధం, 66 వైద్య, 23 చట్టం, 12 సంస్కృతం మరియు 11 భాషా విశ్వవిద్యాలయాలు మరియు మిగి లిన 145 విశ్వవిద్యాలయాలు ఇతరవి 7% కాలేజీలు మాత్రమే పీహెచ్‌డీని నడుపుతున్నాయి. 35.04% కళాశా లలు పోస్ట్‌ గ్రాడ్యుయేట్‌ను నడుపుతున్నాయి. 32.6% కళాశాలలో మాత్రమే ఒకే ప్రోగ్రామ్‌ నడుస్తున్నాయి. ఒకే ప్రోగ్రామ్‌, వీటిలో 84.1% ఉన్నాయి. ప్రైవేట్‌గా నిర్వహించబడుతుంది. వీటిలో ప్రైవేట్‌గా నిర్వహించబడు తున్న కళాశాలలు, 37.4% కళాశాలలు నడుస్తున్నాయి. అండర్‌ గ్రాడ్యుయేట్‌ స్థాయిలో అత్యధికం 32.7% మంది విద్యార్థులు నమోదు చేసుకున్నారు. ఆర్ట్‌/ హ్యూమాని టీస్‌/సోషల్‌ సైన్సెస్‌ కోర్సులు తర్వాత సైన్స్‌ 16%, వాణిజ్యం 14.9% మరియు ఇంజనీరింగ్‌ మరియు టెక్నా లజీ 12.6%షెడ్యూల్డ్‌ కులాల విద్యార్థులు 14.7% ఉన్నారు. మరియు షెడ్యూల్డ్‌ తెగల విద్యార్థులు 5.6% మొత్తం నమోదు. 37% మంది విద్యార్థులు ఉన్నారు. మొత్తం ఉపాధ్యాయుల సంఖ్య 15,03,156, వీరిలో 57.5% మంది పురుష ఉపాధ్యాయులు మరియు 42.5% మహిళా ఉపాధ్యాయులు. అఖిల భారత స్థాయిలో 74 మంది మహిళా ఉపాధ్యాయులు ఉన్నారు. 100 మంది పురుష ఉపాధ్యాయులకు గాను అధికారిక గణాంక వ్యవస్థ ఏ సమాజంలోనైనా, ప్రత్యేకించి, పెద్ద మరియు విభిన్న ప్రజాస్వామ్యంలో కీలక పాత్ర పోషిస్తుంది. వ్యవస్థ యొక్క ముఖ్య సూత్రం ఏమిటంటే అది పూర్తిగా స్వతంత్రంగా మరియు పారదర్శకంగా ఉండాలి. కానీ సర్వేలో తేట తెల్ల మైనా విషయాలు చాల ఉన్నాయి. పైన గణాంకాల విష యాలను దృష్టిలో ఉంచుకుని, విద్యా మంత్రిత్వ శాఖ (ఎంఓఈ) 2010-11 సంవత్సరంలో 30 సెప్టెంబర్‌, 2010 రిఫరెన్స్‌ తేదీతో ఒక బలమైన డేటాబేస్ను రూపొం దించడానికి మరియు ఉన్నత స్థాయి యొక్క సరైన చిత్రాన్ని అంచనా వేయడానికి చనా వేయడానికి ఉన్నత విద్యపై అఖిల భారత సర్వే (ఎఐఎస్‌హెచ్‌ఈ)ని సర్వే ప్రధాన లక్ష్యాలు.
దేశంలోని అన్ని ఉన్నత విద్యాసంస్థలను గుర్తించి నిర్దారించటం. ఉన్నత విద్యకు సంబంధించిన వివిధ అంశాలపై అన్ని ఉన్నత విద్యా సంస్థల నుండి డేటాను సేకరించండం
కింది విస్తృత అంశాలపై డేటా సేకరించబడుతోంది.
1. సంస్థ యొక్క ప్రాథమిక వివరాలు
2. ఉపాధ్యాయుల వివరాలు
3. నాన్‌ టీచింగ్‌ స్టాఫ్‌ వివరాలు
4. వివిధ ఫ్యాకల్టీలు/పాఠశాలలు మరియు విభాగాలు/కేంద్రాల క్రింద నిర్వహించబడిన కార్యక్రమం
5. విద్యార్థులు ఈ ప్రోగ్రామ్‌లో నమోదు చేసుకున్నారు
6. ప్రతి ప్రోగ్రామ్‌ యొక్క టెర్మినల్‌ సంవత్సరం పరీక్ష ఫలితం
7. వివిధ శీర్షికల కింద రసీదు మరియు వ్యయం వంటి ఆర్థిక సమాచారం
8. మౌలిక సదుపాయాల లభ్యత
9.స్కాలర్‌షిప్‌లు, రుణాలు మరియు అక్రిడిటేషన్‌
అయితే నూతన విద్య విధానం ప్రకారం దేశంలో ఉన్న అన్ని విద్యాలయలకు స్వయం ప్రతిపత్తి కల్పించడమే ద్యేయం అంతే కాకుండా క్వాలిటీ అస్సెస్‌ మెంట్‌ లో భాగంగా అన్ని యూనివర్సిటీవ్‌ మరియు విద్య సంస్థ్ధలకి న్యాక్‌ ఎన్‌ఐఆర్‌ఎఫ్‌ ర్యాంకిగ్‌ తప్పనిసరి చేసింది. అయితే ఏ సంస్థాగత తనిఖీలో బయర్లు కమ్మే విషయాలు బయట పడ్డాయి. ఉత్తమమైన ఫ్యాకల్టీ లేకపోయినా ఏసి గదు ల్లున్నా వారికే గ్రేడ్‌లు కేటయించిన సందర్భాలేనొ యాజ మాన్యాలు విద్య వ్యవస్థను అకాడమిక్‌ మరియు రీసెర్చ్‌ కొరకు చేసే ఖర్చు పావులా వాటిన్తు కూడా లేదు. అంతే కాకుండా సరైన క్లాస్‌ రూమ్‌ గదులు లేక లాబరేటరీ సదు పాయాలు లేక తిప్పలు పడ్డ పిల్లలెందరో అకాడమిక్‌ ఎక్స్లెన్స్‌ బిల్డింగ్‌ల మీద కాకుండా విద్యార్థుల రాంక్‌లు మెలిక వసతుల మీద తనీఖీలు చేస్తే బాగుండు అని సాగుతూ ఫ్యాకల్టీ ఆవేదన.
మౌలిక వసతుల కల్పన, నాణ్యమైన అధ్యాపకుల నియామకం లేక, సరియిన నిధుల నిర్వహణ లేక, విద్యా బోధన నిర్వహణలో సమానత్వం లేక, అధ్యాపకుల వేత నాలు ఇవ్వక పలు విడవములైన సంకుచిత సమస్యలతో 90% కళశాలలు 70% విశ్వ విద్యాలయాలు నిరుద్యోగ ఫ్యాక్టరీలుగా మిగిలిపోతూ నైపుణ్యం లేని విద్యార్థులు మార్కెట్లోకి వచ్చేస్తున్నారు.
నాణ్యమైన బోధన మరియు అభ్యాసం, పరిశోధన మరియు ఆవిష్కరణ, మరియు వ్యక్తిగత అభివృద్ధి మరి యు అవకాశాలను విస్తరించడానికి, సామాజిక మరియు సమాజ అభివృద్ధికి మరియు ఆర్థిక పోటీతత్వాన్ని పెంపొం దించడానికి జ్ఞానాన్ని సృష్టించడం, తెలియజేయడం మరి యు వర్తింపజేయడం లక్ష్యంగా ఔట్రీచ్‌ మరియు నిశ్చితా ర్థంపై దృష్టి కేంద్రీకరించడం. నేటి ‘నాలెడ్జ్‌ సొసైటీ’ యుగంలో విశ్వవిద్యాలయాలకు తప్ప ని సరి. ఈ గొప్ప దృష్టిని సాధించడానికి ప్రధాన వాస్తుశిల్పులు మరియు సుషిక్తులైన అయినా అధ్యాపకులు తమ విధులను నిర్వ ర్తించడానికి అర్హత కలిగి ఉండటమే కాకుండా విద్యార్ధి లోకాన్ని ప్రభావితం చేసే దిశగా పయనించాలి.
ఇలాంటి పరిస్థితుల్లో నూతన విద్య విధానం ఆలోచన లక్ష్యాలను అందుకోవడం కష్టమే, కళాశాలలో పిల్లలు ప్రయోగశాలల్లో కాకుండా పల్లెల్లో హాసికథన్‌ చేస్తే ప్రగతి మారుమూల పల్లెకు విస్తరిస్తుంది ఇలాంటీ గడ్డు పరిస్థి తుల్లో నూతన విద్య విధానం ఫలితాలు ఆశించడం అత్యాశే, ఈ దుస్థితి మార్చాలంటే యూనివర్సిటీ గ్రాంట్స్‌ కమిషన్‌ మరియు అనుబంధ గుర్తింపు సంస్థలు తమ వక్ర బుద్దీని మార్చుకోక తప్పదు. అంతే కాకుండా చాల విద్యా లయాలు అనుభవం నైపుణ్యం కలిగిన ఫ్యాకల్టీ లేక వేల వేల పోతున్నాయి. కావున తక్షణమే యూనివర్సిటీలు కళా శాలలో కలిగే ఉన్న పోస్టులను భర్తీ చెయ్యాలి. అలాగే మెలిక వసతులు విద్యార్థి ఉద్యోగ కల్పన మరియు ప్రభుత్వ విద్య వ్యవస్థను పటిష్టం చేయడంలో పాలకులు దృష్టి కేంద్రీ కరించాలి. ప్రైవేటు విద్యా సంస్థలు నిబంధనలకు విరు ద్ధాంగ నిర్వహణ లోపాన్ని ఖండించాలి. నాణ్యమైన అధ్యా పక బృందం రీసెర్చ్‌ ఫెసిలిటీస్‌ ఇతర వసతులను ఏడాది కి ఓసరి కాకుండా తరుచుగా తనిఖీలు నిర్వహిచాలి.
– డాక్టర్‌ కృష్ణ సామల్ల
ప్రొఫెసర్‌, ఫ్రీ లాన్స్‌ జర్నలిస్ట్‌
9705890045